لغت نامه دهخدا دیوسیرت. [ وْ رَ ] ( ن نف مرکب ) شیطان صفت. آنکه خلق و خوی دیو دارد. بد خلق و خوی : ز رقیب دیوسیرت بخدای خود پناهم مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را.حافظ.
