دوست شدن. [ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) رفیق شدن. یار گشتن. همدل شدن. مهربان شدن با کسی. ( از یادداشت مؤلف ). ولایة. ( تاج المصادر بیهقی ) : بنشاند آب آذرش بگریزد آب از آذرش یک رکن او چون دوست شددشمن شود آن دیگرش.ناصرخسرو.به فعل و عوان گرچه شود دوست به آخر هم برتو بکار آرد یک روز عوانیش.ناصرخسرو.- امثال : غریب دوست نشود. مقامات حمیدی ( از امثال و حکم ).