درونخانه. [ دَ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خانه اندرونی ، در مقابل بیرونی. || به مجاز باطن و ضمیر و جان : از درونخانه کنم قوت چو نحل چون جهان راست زمستان چه کنم.خاقانی.
دانشنامه عمومی
به اتاق درونی و میانی نیایشگاه ها در معماری کلاسیک روم و یونان دَرون خانه یا مَقصوره یونانی یا صِلّا ( به رومی: Cella ) گفته می شود. در دوران باستان تندیس های آیینی و بت های ویژهٔ مورد احترام آن معبد را در درون خانه نگه می داشتند. در درون خانه ها معمولاً میزها یا پاسنگ هایی نیز قرار می دادند تا هدایا و قربانی ها را بر روی آن بنهند. سنگ های گرانبها، کلاه خودها، نیزه ها و تندیس های نذری زیادی به این گونه نیایشگاه ها اهداء می شد و درون خانه های بسیاری از پرستشگاه های رومی و یونانی به صورت گنجینه های پرمایه ای در آمده بود.