دانندگان

لغت نامه دهخدا

دانندگان. [ ن َ دَ / دِ ] ( ص ، اِ ) جمع داننده :
نبینی ز شاهان که بر تختگاه
ز دانندگان بازجویند راه.فردوسی.به دانندگان شاه بیدار گفت
که دانش گشاده کنید از نهفت.فردوسی.ز دانندگان گر بپوشیم راز
شود کار آسان بما بردراز.فردوسی.نه دانندگان را ز دانش بهی است
نه نزدیک کس دانشی را بهاست.ناصرخسرو.چنان دان که نادان ترین کس بود
اگر پند دانندگان نشنوند.( از سندبادنامه ص 234 ).همه دانندگان را هست معلوم
که باشد مستحق پیوسته محروم.نظامی.رجوع به داننده شود.

فرهنگ فارسی

جمع داننده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال عشق فال عشق فال تاروت فال تاروت فال درخت فال درخت