خلعتی

لغت نامه دهخدا

خلعتی. [ خ ِ / خ َ ع َ ] ( ص نسبی ، اِ ) آنچه بخلعت دهند. ( یادداشت بخط مؤلف ).
- اسب خلعتی ؛ اسبی که هبه کرده شده : حُمَلان ؛ اسب پیش کشی .
|| آنچه عروس برای خویشان شوی از البسه بخانه شوهر آرد. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

آنچه بخلعت دهند یا آنچه عروس برای خویشان شوی از البسه بخانه شوهر آرد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم