خانه خراب کن

لغت نامه دهخدا

خانه خراب کن. [ ن َ / ن ِ خ َ ک ُ ] ( نف مرکب مرخم ) خراب کننده خانه. کنایه از بدبخت کننده.تهیدست کننده. باعث خانه خرابی. زیان فاحش رساننده.

فرهنگ فارسی

خراب کننده خانه کنایه از بدبخت کننده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم