لغت نامه دهخدا
حیوة. [ ح َ یات ْ ] ( ع اِمص ) رسم الخطی از کلمه حیاةیا حیات خاص قرآن کریم. حیاة. زندگی. ( منتهی الارب ).زندگانی. ( ترجمان عادل ) ( مهذب الاسماء ) :
و تشعل حولک النیران لیلا
کذلک کنت ایام الحیوة.( از تاریخ بیهقی ).- حیوة طیبه ؛ روزی حلال. ( منتهی الارب ).
- || بهشت. ( منتهی الارب ).
