حقیقت جو

لغت نامه دهخدا

حقیقت جو. [ ح َ قی ق َ ] ( نف مرکب ) حقیقت جوی. جویای حقیقت. طالب حقیقت.

فرهنگ عمید

کسی که در پی کشف حقیقت است، جویای حقیقت.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال میلادی فال میلادی فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال تاروت