لغت نامه دهخدا توکن. [ ت َ وَک ْ ک ُ ] ( ع مص ) تمکن. ( تاج المصادر بیهقی ). جای گرفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
