تراکیه
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
تراکیه از کشورهای باستانی ناحیهٔ بالکان و در قسمت جنوب شرقی بالکان واقع است، و در آغاز حدود شمالی آن به طوفه منتهی می شد ولی بعد رشته کوه بالکان حدود آن شناخته شد. سرزمینی که در شمال تراکیا، روبروی صربستان قرار داشت «مسیا» نامیده می شد. از مشرق به دریای سیاه، از جنوب به تنگه بسفر و داردانل و مرمره، از مغرب به مقدونیه محدود بوده است. در زمان فیلیپ و اسکندر قسمت غربی تراکیا به مقدونیه پیوسته شد. یونانیان قدیم زمانی تمام سرزمین اروپا را که در شمال یونان واقع بود تراس می گفتند.
اهالی باستانی آن از اقوام «پلاسج» بودند و با سایر اقوام پلاسجی که در نواحی غربی آناتولی ساکن بودند مناسبات و خویشاوندی داشتند. مردمی شجاع بودند و از راه چوپانی زندگی می کردند، با این همه تمدن آنان قدیمی تر از یونانیان به نظر می رسد؛ زیرا یونانیان خود معتقدند که شعر و موسیقی و بعض چیزهای دیگر در آغاز در تراکیا به وجود آمده است. عقاید ایشان مانند عقاید سایر پلاسجیان و یونانیان بوده، و بزرگ ترین معبود آنان بندیس ( کنایه از قمر ) و قوتینو بوده است و رب النوعی نیز به نام ساباز که رب النوع جنگ بوده، داشتند. در سواحل تراکیا قصبه ها و اسکله های بسیاری توسط یونانیان بنا شده بود که بعضی از آن ها از مستعمره های یونانیان بود و بعضی به طور مستقل اداره می شد. تراکیا به نواحی کوچک بسیار تقسیم شده بود و همچنین در زمان قدیم بین قبایل مستقل بسیاری منقسم گردیده بود.
در قرن پنجم پ. م توسط هخامنشیان اداره می شد؛ حکمرانان ایرانی بسیاری که تابع ایران بودند به ظهور رسیده بودند. در عهد فیلیپ و اسکندر تراکیا به منزلهٔ ایالتی تابع دولت مقدونیه به شمار می آمد و پس از مرگ اسکندر جزء قلمرو لوسیماخوس گردید. وی در ۳۰۷ پ. م عنوان حاکم تراکیا را گرفت و پس از آن در ۲۷۲ پ. م به دست سلفقوس شکست دهنده لوسیماخوس و در ۲۸۱ پ. م به دست بطلمیوس کراونوس افتاد، و مدتی نیز گروهی از حکمرانان بر آن‍جا تسلط داشتند تا در ۴۶ م. به تصرف رومیان درآمد و یکی از ایالات روم محسوب گردید و در تقسیم دولت روم جزو امپراتوری روم شرقی قرار گرفت و بعد جزء امپراتوری عثمانی شد. از این پس نام «تراکیا» متروک شده و قسمت شرقی روم ایلی را تشکیل می داد و از زمان قدیم یونانیان که به سواحل تراکیا نزدیک شده اند و پس از ایشان رومیان و بلغارها و اسلاوها که از شمال شرقی به این ناحیه آمده اند به تدریج اهالی قدیمی تراکیا از میان رفته اند. باشندگان امروزی تراکیه را ترک ها، بلغاری ها، رومیان و جز آنان تشکیل می دهند.
دانشنامه آزاد فارسی
دانشنامه اسلامی
حدود مرزهای این سرزمین در ادوار مختلف متفاوت بوده است. در دورۀ یونان باستان، تراکیه از شمال به جنوب، اراضی جنوبی رودخانۀ دانوب تا کرانه های دریای اژه، و از شرق به غرب، کرانه های دریای سیاه و دریای مرمره تا رشته کوه های واقع در کرانه های شرقی رودخانۀ واردار را در بر می گرفته است.
Britannica.
در هزارۀ ۲ ق م مسکن تراکیان از جانب غرب تا دریای آدریاتیک گسترش داشت. ایلیریان در حدود سال ۲۳۰۰ ق م و مقدونی ها در سدۀ ۵ ق م آنان را به سوی شرق راندند.
The Columbia Encyclopedia، ج۱، ص۵.
رومی ها پس از چیرگی بر تراکیه دو مستعمرۀ رومی در آن جا برپا ساختند. سپس کلودیوس، و پس از وی تراژان شهرهای دیگری احداث کردند و برای توسعۀ اقتصادی آن شهرها تلاش بسیار کردند. هادریانوس، امپراتور روم هنگام بازدید از آن ناحیـه در ۱۲۳-۱۲۴م بـه شهر اروستیا حقـوق شهری اعطا کرد و نام خـود را بر این شهر نهاد و آن را هادریا نوپـولیس (آدریانوپل) نامید،
YA، ج۴، ص۲۳۶۷.
...
