لغت نامه دهخدا
- بر زمین افتادن حرف ؛ خوار و بی اعتبار شدن آن :
می توان خواند از جبین خاک احوال مرا
بس که پیش یار حرفم بر زمین افتاده است.صائب ( از آنندراج ).دمیده ز بس سبزه و یاسمین
نیفتاده حرف کسی بر زمین.طغرا ( از آنندراج ).
بر زمین افتادن
- بر زمین افتادن حرف ؛ خوار و بی اعتبار شدن آن :
می توان خواند از جبین خاک احوال مرا
بس که پیش یار حرفم بر زمین افتاده است.صائب ( از آنندراج ).دمیده ز بس سبزه و یاسمین
نیفتاده حرف کسی بر زمین.طغرا ( از آنندراج ).
