المی. [ اَ ما ] ( ع ص ) سیاه فام لب. ( مصادر زوزنی ). مرد سیاه یا گندم گون لب. مؤنث : لَمیاء. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنکه اندرون لبش گندم گون یا لب وی مایل بسیاهی باشد واین مستحسن است. ( از اقرب الموارد ). || نیزه سخت گندم گون پوست سخت چوب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نیزه ای که چوب آن گندم گون و سخت باشد. ( از اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). || سایه کثیف و سیاه. ( منتهی الارب ). سایه غلیظ سیاه. ( از اقرب الموارد ). || درخت کثیف سایه. ( منتهی الارب ). درختی که سایه آن تیره باشد. ( از اقرب الموارد ). || سردآب دهان. ( منتهی الارب ). پسری که آب دهانش سرد باشد. غلام المی ؛ ای باردالریق. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
المی
دانشنامه عمومی
المی ( به ایتالیایی: Almè ) یک سکونتگاه مسکونی در ایتالیا است که در استان برگامو واقع شده است. المی ۲٫۰ کیلومترمربع مساحت و ۵٬۶۶۵ نفر جمعیت دارد و ۲۹۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
