البدو

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
بدو (۳۱ بار)
بادیه. صحرا. ، ، و اگر احزاب بیاید دوست دارند که ایکاش بادیه نشین و میان صحرا نشینان بودند. در مجمع فرموده: بادیِ کسی است که در بادیه ساکن باشد حدیث «مَنْ بَداجفا» از آن است یعنی هر که بادیه نشین باشد اهل جفا می‏شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم