دانشنامه اسلامی
کفر (۵۲۴ بار)
«کُفّار» از مادّه «کُفر»، جمع «کافر» در اینجا به معنای افراد بی ایمان نیست، بلکه به معنای «کشاورزان» است; زیرا اصل معنای «کفر» به معنای «پوشاندن» است، و چون کشاورز بذر افشانی کرده و آن را زیر خاک می پوشاند از این رو به او «کافر» می گویند، لذا، گاهی «کفر» به معنای قبر نیز آمده است چون بدن میت را می پوشاند، و گاه به شب نیز «کافر» گفته می شود; چرا که تاریکیش همه جا را می پوشاند.
