اسباه

لغت نامه دهخدا

اسباه. [ اِ ] ( اِ ) سپاه. لشکر. ( سروری ). لشکر انبوه و سپاه. ( برهان ) :
جوق جوق اسباه تصویرات ما
سوی چشمه دل شتابان از ظما.مولوی.اگر دلیل وجود این صورت این بیت است ،کافی نیست ، چه اسپاه نیز میتوان خواند با باء فارسی. || سگ. ( برهان ) ( سروری ). کلب. ( برهان ). اسبه ( مخفف آن است ). رجوع به اسباهان شود.

فرهنگ فارسی

سپاه لشکر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال انبیا فال انبیا فال راز فال راز