لغت نامه دهخدا
ارست. [ اُ رِ ] ( اِخ ) پسر آگاممنن و کلی تامنسترا. چون کلی تامنسترا آگاممنن را بکشت ، ارست را خواهر وی الکتر از وطن دور کرد تا آنگاه که بزرگ شود، به انتقام پدر برخیزد. ارست چون بسن رشد رسید بوطن بازگشت و مادر را به انتقام خون پدر بکشت و سرانجام بپادشاهی آرگُس و لاسِه دِمُن نائل آمد و در نودسالگی ماری او را بگزید و هلاک ساخت. ( فرهنگ تمدن قدیم ).
