موسیر

لغت نامه دهخدا

موسیر. ( اِ ) سیری است که ترشی و آچار سازند از آن. سیر کوهی. ثوم بری. حافظالاجساد. سیر صحرایی. سیر مو. ثوم الحیه. ( از یادداشت مؤلف ). اسم فارسی بصل الزیز است. ( تحفه حکیم مؤمن ). سیری است کوهی که از آن آچار سازند و در سرکه پرورند و با طعام خورند و آن را کلاسیر نیز گفته اند زیرا که کلا به معنی پشته آمده و به عربی آن را ثوم الحیه و به یونانی سقوردیون خوانند. ( از انجمن آرا ). گیاهی است از تیره سوسنی ها شبیه سیر که ریشه اش فقط یک پیاز درشت است. برگهایش باریک و دراز و گلهایش بنفش مایل به قرمزند. گل آذینش خوشه ساده است. در حدود 40 گونه از این گیاه شناخته شده که همگی در نواحی معتدل و مناطق بحرالرومی می رویند. برخی از گونه های موسیر را در باغ به عنوان گل زینتی نیز می کارند. پیاز این گیاه خوراکی است و در ترشیها و اغذیه بکار می رود و بویش از سیر کمتراست. در تداول جهت از بین بردن انقباضات دردناک معده و روده تجویز می شود. بصل الزیز. اشقردیون. بلبوس.

فرهنگ معین

(اِ. ) گیاه پایا از تیرة سوسنی ها که پیاز آن خوردنی است .

فرهنگ عمید

گیاهی خوراکی شبیه سیر با گل های سرخ یا بنفش، سیر کوهی، اسقوردیون، سقوردیون.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیره سوسنی ها شبیه سیر که ریشه اش فقط یک پیاز درشت است . برگهایش باریک و دراز و گلهایش بنفش مایل به قرمزند . گل آذینش خوشه ساده است در حدود ۴٠ گونه از این گیاه شناخته شده که همه در نواحی معتدل و مناطق بحرالرومی میرویند . برخی از گونه های موسیر را در باغ بعنوان گل زینتی نیز میکارند . پیاز این گیاه خوراکی است و در ترشی ها و اغذیه بکار برده میشود و بویش از سیر کمتر است . در تداوی جهت از بین بردن انقباضات دردناک معده و روده تجویز میشود بصل الزیز اشقردیون بلبوس .

دانشنامه عمومی

موسیر با نام علمی آلیوم ستیپیتاتوم[ الف] ( به انگلیسی: Allium stipitatum, Persian shallot ) بومی ایران، است.
احتمالاً سوءتفاهم هایی در مورد نامگذاری این گیاه وجود دارد. ویکی پدیای انگلیسی حاوی دو مقاله مختلف در مورد این گیاه است؛ یکی A stipitatum و دیگری solo garlic. در روی بعضی از بسته بندها نام A ampeloprasum نوشته شده. در کشورهای غربی موسیر تحت نام سیر سولو یا سیر تک حبه ای Solo garlic, Singel bulb garlic بفروش می رسد. [ نیازمند منبع]
موسیر دارای اسیدهای چرب و عناصر معدنی ( پتاسیم، سدیم، منیزیم، آهن، مس، روی و منگنز ) می باشد. [ نیازمند منبع]
در طب سنتی از فراورده های موسیر برای کم کردن قند خون در افراد دیابتی استفاده می شد و هم چنین از خواص گندزدائی آن برای دفع انگل ها همراه غذا به کار می رفت. علاوه بر آن برای ضدعفونی کردن آب مورد استفاده داشته است. افزایش دفع ادرار، التیام دهنده و ترمیم کننده زخمها و تسکین دهنده التهاب طحال و کبد. تأثیر مثبت آن بر دستگاه اعصاب مرکزی، کاهش سردردهای میگرنی، کمک به سیستم قلبی - عروقی، کمک به کاهش چربیهای خون و پیشگیری از تصلب شرائین و تنظیم فشار خون هم قابل توجه است.
علاوه بر این، موسیر می تواند به عنوان یک غذای پایه برای افرادی که مشکلات کبد دارند، مناسب باشد. به دلیل حاوی شدن مواد مغذی مهمی مانند ویتامین C و فیبر، موسیر می تواند در بهبود گوارش، کنترل قند خون و بهبود تابع کلی بدن نیز مفید باشد.