دانشنامه اسلامی
عالم دینی، روزنامه نگار، نویسنده و شاعر. در کرمان به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات مقدماتی به اصفهان رفت و از محضر آخوند ملا محمدباقر فشارکی و آقا میر محمدتقی مدرس استفاده نمود و از آنها به دریافت اجازه ی اجتهاد نایل گشت. در آن موقع به طبع و نشر چندین جلد کتاب از قبیل: «کشف الغطاء»، «کشف القناع» و «شرح نهج البلاغه» اقدام کرد و با همکاری ملک المتکلمین و سید جمال الدین واعظ و میرزا علینقی خان سرتیپ به تأسیس مدرسه ای برای نوجوانان در اصفهان همت گماشت.
وی در آغاز مشروطیت در تهران روزنامه ی «ندای وطن» را تأسیس و مدتی نیز روزنامه ی «ادب» را مدیریت و سردبیری کرد. وی در 1325 ق روزنامه های «کشکول» و «محاکمات» را منتشر کرد. شیخ احمد پس از حوادث تهران از جمله به توپ بستن مجلس و توقیف جراید به اصفهان عزیمت نمود و در 1327 ق اقدام به انتشار روزنامه ی «کشکول» کرد.
مجدالاسلام در زمان صدارت عین الدوله با حاج میرزا حسن رشدیه و میرزا آقا اصفهانی به کلات نادری تبعید شد تا این که در زمان صدارت مشیرالدوله، میرزا نصراللَّه خان به تهران بازگشت. وی در سرودن شعر توانا بود و بیشتر هنرش در سرودن قطعات تاریخی بوده است. شیخ آقا بزرگ تهرانی در «الذریعه» مجدالاسلام را یکجا با شهرت گرگانی و در جای دیگر با نام فتح اللَّه ذکر کرده است. از دیگر آثار وی: منظومه ی «شهر خاموشان» یا «اوضاع عدلیه سابق»؛ «تاریخ انحلال مجلس»؛ «تاریخ انقلاب مشروطیت»؛ دیوان شعر.
