فلک گردان

لغت نامه دهخدا

فلک گردان. [ ف َ ل َ گ َ ] ( نف مرکب ) گرداننده فلک. به کنایت ، خداوند :
گویی که نگون کرده ست ایوان فلک وش را
حکم فلک گردان یا حکم فلک گردان.خاقانی.

گرداننده فلک بکنایت خداوند