مینا خانه

لغت نامه دهخدا

میناخانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) قصر آرایش شده از آینه. آینه خانه. ( ناظم الاطباء ). شیشه خانه. ( آنندراج ). خانه ای که دیوارهاو سقف آن شیشه کاری شده باشد. و رجوع به مینا شود.
- میناخانه افلاک ؛ کنایه از آسمان :
زود میناخانه ٔافلاک را برهم زند
پیش چشمت دل شکستن بازی طفلانه بود.سراج المحققین ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

قصر آرایش شده از آینه آینه خانه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال ارمنی فال ارمنی استخاره کن استخاره کن فال تخمین زمان فال تخمین زمان