لغت نامه دهخدا مهرجوینده. [ م ِ جو ی َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) مهرجوی. دوستی خواهنده. طالب محبت. محبت و دوستی و صفا خواهنده : سخنها چو بشنید از اردشیرهمه مهرجوینده و دلپذیر.فردوسی.
