ملامت پسند

لغت نامه دهخدا

ملامت پسند. [ م َ م َ پ َ س َ ] ( نف مرکب ) آنکه سرزنش را می پسندد. آنکه شنیدن ملامت را دوست دارد. آنکه کارهای زشت و ملامت انگیز کند :
سه کس را شنیدم که غیبت رواست
وزین درگذشتی چهارم خطاست
یکی پادشاهی ملامت پسند
کزو بر دل خلق یابی گزند.سعدی ( بوستان ).