مصیخ

لغت نامه دهخدا

مصیخ. [ م ُ ] ( ع ص ) گوش دارنده و شنونده. ( آنندراج ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشق فال عشق فال رابطه فال رابطه فال کارت فال کارت فال تماس فال تماس