لغت نامه دهخدا مصیبت کش. [ م ُ ب َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) سختی کش. محنت کش. بلاکش. که غم و اندوه و ماتم کشد. که گرفتار مصیبت و الم و اندوه گردد. ( از یادداشت مؤلف ).
