لغت نامه دهخدا
مترس از محالات و دشنام دشمن
که پرژاژ باشد همیشه تغارش.ناصرخسرو.
محالاة. [ م ُ ] ( ع مص ) خوش طبعی کردن با کسی.( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). خوش طبعی کردن با کسی و بطور مهربانی با او رفتار کردن. ( از ناظم الاطباء ).
محالات
مترس از محالات و دشنام دشمن
که پرژاژ باشد همیشه تغارش.ناصرخسرو.
محالاة. [ م ُ ] ( ع مص ) خوش طبعی کردن با کسی.( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). خوش طبعی کردن با کسی و بطور مهربانی با او رفتار کردن. ( از ناظم الاطباء ).
