چشم حقارت

لغت نامه دهخدا

چشم حقارت. [ چ َ / چ ِ م ِ ح ِ رَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نظر تحقیر. دیده حقارت.
- بچشم حقارت در کسی یا چیزی نظر کردن ، سوی کسی بچشم حقارت دیدن ؛ کنایه است از خرد و حقیر انگاشتن آن کس یا آن چیز و بی ارزش و بی اعتبار پنداشتن آن :
هیچ مبین سوی او بچشم حقارت
زآنک یکی جلدگربز است و نونده.یوسف عروضی.گرت جاه باید مکن چون خسان
بچشم حقارت نظر در کسان.سعدی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشقی فال عشقی فال ابجد فال ابجد فال نخود فال نخود فال تاروت فال تاروت