پرکینه

لغت نامه دهخدا

پرکینه.[ پ ُ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرکین. حَقود :
هم ایزد گشسپ و یلان سینه را
بپرسید و گردان پرکینه را.فردوسی.وزین روی پرکینه دل سوفرای
بکردار باد اندرآمد ز جای.فردوسی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پر حسد پر حقد .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال احساس فال احساس فال آرزو فال آرزو