لغت نامه دهخدا وکور. [ وُ ] ( ع مص ) به آشیانه درآمدن مرغ. وکر. || ( اِ ) ج ِ وکر، به معنی آشیانه مرغ. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آشیانه مرغ ،گو مرغ نباشد در وی. ( آنندراج ). رجوع به وکر شود.
