ناوش

لغت نامه دهخدا

ناوش. [ وِ ] ( اِمص ) ناویدن. نوسان. اسم مصدر از ناویدن.

فرهنگ فارسی

( اسم ) عمل ناویدن .

فرهنگستان زبان و ادب

{navigation} [رایانه و فنّاوری اطلاعات] فرایند جست وجوی مسیرهای مختلف به منظور یافتن دادۀ مورد نظر
{nutation} [فیزیک] تغییرات منظم زاویۀ بین محور چرخش و محور حرکت تقدیمی متـ . رقص محوری

دانشنامه آزاد فارسی

ناوَش (nutation)
در اخترشناسی، «لنگ زنی» خفیف زمین در فضا، براثر کشش گرانشی متغیر خورشید و ماه. ناوش زاویۀ تمایل محوری زمین، با میانگین۲۳.۵ درجه، را حدود نُه ثانیۀ قوسی در هر دو طرف موقعیت اصلی تغییر می دهد و هر چرخۀ کامل آن ۱۸.۵ سال طول می کشد.