پر هما

لغت نامه دهخدا

پر هما. [ پ َرْ رَ / رِ هَُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کلغی که از پرهای بعضی مرغان سازند اتاقه یا اتاغه نیز گویند. ( غیاث اللغات ). قدما چون سایه هما را میمون و مبارک میشمردند پر آنرا بر کلاه و مغفر و امثال آن میزدند ونیز پر هما صورتی از فر هما است. رجوع به فر شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اعداد فال اعداد فال تاروت فال تاروت فال چوب فال چوب فال قهوه فال قهوه