نار کفیده

لغت نامه دهخدا

نار کفیده. [ رِ ک َ دَ / دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نار ترکیده. ( برهان قاطع ). انار شکافته. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). انار ترقیده. ( شمس اللغات ). نار کفته. انار کفته :
نار کفیده گشته سر سرکشان ز تیغ
زآن نار سنگریزه میدان چو ناردان.ازرقی ( از آنندراج ).رجوع به نار کفته شود.