ناامنی

لغت نامه دهخدا

ناامنی. [ اَ ] ( حامص مرکب ) عدم امنیت. نبودن ایمنی و آرامش و نظم و ثبات. آشوب و بلوا. || صاحب منتخب اللغه در معنی دغدغه آرد: تردد و تشویش خاطر و ناامنی.

فرهنگ عمید

آشوب و اغتشاش.

فرهنگ فارسی

عدم امنیت آشوب :[...شما هستید که حیات و موجودیتتان آغشته فلاکت و بدبختی و ناامنی و بی تکلیفی است .]
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم