کادس

لغت نامه دهخدا

کادس. [ دِ ] ( ع ص ، اِ ) فال بد که به عطسه دادن گیرند از عطاس و جز آن. ( منتهی الارب ). آنچه بدان تطیر کنند و به فال بد گیرند از فال و عطسه و جز آن. ( ناظم الاطباء ). || آهو که از پس پشت درآید و آن را شوم دارند. ج ، کوادس. ( منتهی الارب ). آن صید که از بالا درآید. ( مهذب الاسماء ).

فرهنگ فارسی

فال بد که بعطسه دادن گیرند آهو که از پس پشت در آید و آنرا شوم دارند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انبیا فال انبیا فال اوراکل فال اوراکل فال تاروت فال تاروت فال پی ام سی فال پی ام سی