لغت نامه دهخدا
نثره به نثارگوهرافشان
طرفه طرفی دگر زرافشان.نظامی. || کنایه از فصیح و بلیغ :
بدان لفظ بلند گوهرافشان
که جان عالم است و عالم جان.نظامی. || ( حامص مرکب ) گوهرافشانی :
شه از گوهرافشان آن کان گنج
ز گوهر برآمودن آمد به رنج.نظامی.
گوهرافشان
نثره به نثارگوهرافشان
طرفه طرفی دگر زرافشان.نظامی. || کنایه از فصیح و بلیغ :
بدان لفظ بلند گوهرافشان
که جان عالم است و عالم جان.نظامی. || ( حامص مرکب ) گوهرافشانی :
شه از گوهرافشان آن کان گنج
ز گوهر برآمودن آمد به رنج.نظامی.
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
فرهنگ اسم ها
معنی: گوهرریز، گوهربار، منظور فصیح و بلیغ، نثار کننده ی گوهر، ( به مجاز ) فصیح و بلیغ، ( به مجاز ) گوهر افشانی
