گرم دل

لغت نامه دهخدا

گرم دل. [ گ َ دِ ] ( ص مرکب ) کنایه از عاشق سوخته. ( آنندراج ). در برهان بصورت جمع گرم دلان آمده است. عاشقان و دلسوختگان. || قوی دل. پشت گرم :
تسکین جان گرم دلان را کنیم سرد
چون دم برآوریم بدامان صبحگاه.خاقانی.چونکه نعمان بدین طلبکاری
گرم دل شد ز نار سمناری...نظامی.

فرهنگ عمید

دلگرم، مطمئن، قوی دل.

فرهنگ فارسی

۱ - قوی دل پشت گرم : چون که نعمان بدین طلبکاری گرم دل شد زنار سمناری ... ( هفت پیکر ) ۲ - عاشق دلسوخته .