کوچه بند. [چ َ / چ ِ ب َ ] ( اِ مرکب ) کوچه ای که به هر دو سر آن دروازه بنا کرده باشند که به وقت اندیشه آفتی آنها را بند نمایند. ( غیاث ). بند کردن سر کوچه. ( آنندراج ).سد و بند سر کوچه. ( فرهنگ فارسی معین ) : سیلاب را ملاحظه از کوچه بند نیست زنهار پیش دیده من آستین مگیر.صائب ( از آنندراج ).|| نشان و علامت حد کوچه ها. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
در، سد، یا بندی که در سر کوچه می ساختند: سیلاب را ملاحظه از کوچه بند نیست / زنهار پیش دیدۀ من آستین مگیر (صائب: لغت نامه: کوچه بند ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - سد و بند سر کوچه : سیلاب را ملاحظه از کوچه بند نیست زنهار پیش دید. من آستین مگیر . ( صائب ) ۲ - نشان و علامت حد کوچه ها .
