قاش زین

لغت نامه دهخدا

قاش زین. [ ش ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حنای زین. ( آنندراج ). ملاطغرا در هجو پولچی گوید :
از اسب برنگ سایه افتد به زمین
چون صورت اگر بقاش زین چسبیده.ملاطغرا ( از آنندراج ).رجوع به قاش شود.