لغت نامه دهخدا
ضیقة. [ ق َ ] ( ع اِمص ) درویشی. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ). تنگدستی. ( منتخب اللغات ). نیازمندی. || ( ص ) تنگ. || بدحالت. ( منتهی الارب ). ضَیقه ( بفتح اول نیز گاهی آید ). ج ، ضیق. || ( اِخ ) منزلی است مر ماه را. ( منتهی الارب ). ضَیقة.
ضیقة. [ ق َ ] ( اِخ ) راهی است بین طائف و حنین. ( منتهی الارب ). زمینی است بین طائف و حنین. ( منتخب اللغات ).
ضیقة. [ ق َ ] ( اِخ ) چشمه ای است نزدیک عیذاب. ( منتهی الارب ). منزلی است در ده فرسنگی عیذاب. ( معجم البلدان ).
ضیقة. [ ق َ ] ( ع مص ) تنگ شدن. ( تاج المصادر ).
ضیقة. [ ض َی ْ ی ِ ق َ ] ( ع ص ) تأنیث ضَیِّق.
