صیقل گر

لغت نامه دهخدا

صیقل گر. [ ص َ / ص ِ ق َ گ َ ] ( ص مرکب ) صیقل کار. صیقل. جلادهنده. زداینده آهن و آینه و جز آن.

فرهنگ عمید

۱. = صیقلی
۲. [مجاز] روشن کننده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که صیقل کند آن که شمشیر و آیینه و جز آن ها را بزداید .