شانده

لغت نامه دهخدا

شانده. [ دَ / دِ ] ( ن مف ) نعت مفعولی از شاندن. رجوع به شاندن شود :
از بنفشه مرز او چون شانده بر زنگار نیل
از شکوفه شاخ او چون هشته بر مینا گهر.قطران.بدسگال تو رنجه دارد جان
شانده در دل ز غم نهال از تو.سوزنی.

فرهنگ فارسی

نعت مفعولی از شاندن
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال میلادی فال میلادی فال فرشتگان فال فرشتگان فال ورق فال ورق