فرهنگ اسم ها
معنی: وطنی، بومی، ( دیار = خانه، زادگاه و وطن، الف ( اسم ساز ) )، منسوب به دیار، منتسب به دیار
دیارا
معنی: وطنی، بومی، ( دیار = خانه، زادگاه و وطن، الف ( اسم ساز ) )، منسوب به دیار، منتسب به دیار
دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
دور (۵۵ بار)
«دیّار» (بر وزن سیّار) از مادّه «دار» به معنای کسی است که در خانه ای سکنی می گزیند. این واژه معمولاً در موارد نفی عام به کار می رود، مثلاً گفته می شود: مَا فِی الدّارِ دَیّارٌ «در خانه احدی ساکن نیست». بعضی گفته اند که در اصل «دَیوار» (بر وزن حیوان) بوده، سپس «واو» تبدیل به «یاء» شده و در آن ادغام و «دیّار» گشته است («البیان فی غرائب القرآن»، جلد 2، صفحه 465، و تفسیر «کبیر فخر رازی»، ذیل آیات مورد بحث).
