لغت نامه دهخدا ( دعاءة ) دعاءة. [ دَع ْ عا ءَ ] ( ع ص ) زن بسیار دعا کننده. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به دَعّاء شود. || ( اِ ) انگشت سبابه. ( از اقرب الموارد ). انگشت دعوت کننده. ( دهار ). انگشت لااله الااﷲ. ( مهذب الاسماء ). انگشت شهادت. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
دانشنامه اسلامی [ویکی الکتاب] معنی دُعَاءَهُ: خواندنش - طلب کردنشریشه کلمه: دعو (۲۱۲ بار)ه (۳۵۷۶ بار)
