دماغ پرور

لغت نامه دهخدا

دماغ پرور. [ دَ / دِ پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) دماغ پرورنده. که مشام را خوش آید. که مشام جان را نوازش دهد.که مایه نوازش و حظ مغز و اعصاب گردد :
یک دسته گل دماغ پرور
از خرمن صد گیاه بهتر.نظامی.زآن بوی خوش دماغ پرور
اعضاش گرفته رنگ عنبر.نظامی.

فرهنگ عمید

خوش بو، معطر، هر چیز خوش بو که بوییدن آن سبب تقویت دماغ شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آنچه که مغز را فرح بخشد . ۲ - معطر خوشبوی : گل دماغ پرور .