لغت نامه دهخدا دروغ سار. [ دُ ] ( ص مرکب ) دروغگو. دروغ و ناراست بافنده : گر حکیمی دروغ سار مباش با کژ و با دروغ یار مباش.اوحدی.
فرهنگ عمید دروغ گو، دروغ پرداز: گر حکیمی دروغ سار مباش / با کژ و با دروغ یار مباش (اوحدی: لغت نامه: دروغ سار ).