دانش بهر

لغت نامه دهخدا

دانش بهر. [ ن ِ ب َ ] ( ص مرکب ) دارای بهره از دانش. بانصیب از علم. از دانش بابهره. بهره دار از دانش. بهره مند از علم :
هر پزشکی که بود دانش بهر
آمده بر امید شهر بشهر.نظامی.باز می جست در ولایت و شهر
خبر از مردمان دانش بهر.میرخسرو.

فرهنگ عمید

آن که بهره و نصیب از علم و فضل دارد، بابهره از دانش، دانشمند: هر پزشکی که بود دانش بهر / آمده بر امید شهربه شهر (نظامی۴: ۶۹۶ ).

فرهنگ فارسی

دارای بهره از دانش