جائری

لغت نامه دهخدا

جائری. [ ءِ ] ( حامص ) ستمگری. بیدادگری :
کسی را که بسترد آثار عدلش
ز روی زمین صورت جائری را.ناصرخسرو.رجوع به جور شود.

فرهنگ فارسی

ستمگری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم