فارسان
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
مردم شهر فارسان از ایل بختیاری شاخه هفت لنگ و اکثریت از طایفه ی بهداروند هستند و به زبان لری بختیاری صحبت می کنند.
شهر فارسان در ۵۰ درجه و ۳۵ دقیقه طول شرقی جغرافیایی و ۳۲ درجه و ۱۶ دقیقه عرض شمالی جغرافیایی، و ارتفاع ۲۰۷۲ متر از سطح دریا در یک منطقه کوهستانی قرار دارد. شهر فارسان در ۳۵ کیلومتری شهرکرد، میان پیشکوه های زاگرس در مکان مرتفع و خوش آب وهوا بنا گردیده و کوه کلک معروف به کوه کبود در جنوب شهر قرار دارد و اکثر ماه های سال پوشیده از برف است در اطراف این شهر چشمه ساران و ییلاق های خوش آب وهوایی وجود دارد؛ که فصول گرم سال از مناطق مختلف کشور جهت تفریح و تنوع آب وهوا به این شهر مسافرت می کنند. رود سراب غرب و جنوب این شهر را مشروب می سازد.
نام این شهر ریشه در نام سرزمین پارسوآش، پارسوا، پارسوماش یا پارسومش یا پارساماش ( سرزمین شاهان پارسی ) دارد که در گذر زمان بر اساس قواعد تغییر و تطور واژگان در بستر زبان محاوره، ابتدا به پارسوم، سپس پارسون و در سده اخیر ابتدا به فارسون و درنهایت به فارسان تغییر پیدا کرده است. اما کماکان در روستاهای اطراف و در میان بختیاریها با نام پارسون از این شهر یاد می گردد. این منطقه، سرزمین اصلی طوایف پارسه بوده است که گفته می شود از محلی در نواحی رشته کوه های زاگرس مرکزی به نام پارسوآش در امتداد زاگرس در دره های کرخه و کارون تدریجاً به سمت جنوب فلات ایران و سرزمین عیلام سرازیر شده اند.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۳۰٬۵۰۴ نفر ( در ۸٬۴۰۰ خانوار ) بوده است.
• تپه چغاپنجعلی: تپه چغاپنجعلی حاوی آثاری مربوط به هزاره ۵ و ۴ قبل از میلاد، هزاره اول ب م - دوره ساسانیان - سده های میانی و متأخر دوران های تاریخی پس از اسلام است و در جنوب شهر فارسان واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۵۲۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
• مسجد جامع فارسان: مسجد جامع فارسان مربوط به دوره قاجار است و در فارسان، میدان مسجد جامع واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۵۰۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
