طایی

لغت نامه دهخدا

طایی. ( ص نسبی ) طائی. منسوب به طَی . پدر قبیله ای از عرب و قیاس طَیّئی است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به طائی شود.

فرهنگ عمید

از قبیلۀ طی: نماند حاتم طایی ولیک تا به ابد / بماند نام بلندش به نیکویی مشهور (سعدی: ۱۰۸ ).

فرهنگ فارسی

طائی . منسوب به طیئی پدر قبیله و قیاس طیئی است .