ز بس

لغت نامه دهخدا

ز بس. [ زِ ب َ ] ( حرف اضافه + اسم ) ( از:«ز» مخفف از + اسم ) از کثرت. از انبوه :
ز بس ناله نای و بانگ سرود
همی داد دل جام می را درود.فردوسی.بیاراست بزمی چو خرم بهار
ز بس شادمانی گو نامدار.فردوسی.ز بس ناله بوق وهندی درای
همه مرد را دل برآمد ز جای.فردوسی.و رجوع به ازبس و بس شود.

فرهنگ فارسی

از کثرت از انبوه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم