راق
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
معنی رَاغَ: میل کرد - توجه کرد - سراغِ آنها آمد-به صورت محرمانه آمد (بعضی گفتهاند : میل کردن به یکسو به منظور خدعه است .در عبارت "فَرَاغَ إِلَیٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ "یعنی :سپس محرمانه نزد اهل خود رفت از مصدر روغ به معنای این است که انسان طوری از حضور حاضران برود که...
ریشه کلمه:
رقی (۴ بار)
«راق» از مادّه «رقی» (بر وزن نهی) و «رُقیه» (بر وزن لقمه) به معنای «بالا رفتن» است; این واژه (رقیه) به اوراد و دعاهایی که موجب نجات مریض می شود اطلاق گردیده، و به خود طبیب نیز از آنجا که بیمار را رهایی می بخشد و نجات می دهد «راقی» گفته اند. بنابراین مفهوم آیه چنین است که اطرافیان مریض، و گاه خود او، از شدت ناراحتی صدا می زند، آیا طبیبی پیدا می شود؟ آیا کسی هست که دعایی بخواند و این بیمار رهایی یابد؟! بعضی نیز گفته اند: معنای آیه این است که چه کسی از فرشتگان روح او را قبض می کند و بالا می برد؟ آیا فرشتگان عذاب، یا فرشتگان رحمت؟! و بعضی افزوده اند از آنجا که فرشتگان الهی از گرفتن و بالا بردن روح چنین انسان بی ایمانی کراهت دارند، ملک الموت می گوید: کیست که روح او را بگیرد و بالا برد؟ ولی تفسیر اول از همه صحیح تر و مناسب تر است.
«رُقیه» (بر وزن لقمه) به معنای «بالا رفتن» است، این واژه (رقیه) به اوراد و دعاهایی که موجب نجات مریض می شود اطلاق گردیده.
